Hram Rođenja Presvete Bogorodice u Koprivni pripada Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi Eparhije osječkopoljske i baranjske, u parohiji petrovoslatinskoj.
Selo Koprivna nalazi se u općini Šodolovci na 21.-vom kilometru od Osijeka. Najstariji pomen ovog sela zabilježen je 1352. godine.
Srednjovjekovna crkva Rođenja Presvete Bogorodice nalazi se na pravoslavnom groblju u Koprivni. Plato na kome se nalazi crkva i groblje zaštićen je arheološki srednjovjekovni lokalitet pod nazivom Udovičko polje. Nažalost do danas nisu provođena sistematizirana arheološka iskopavanja, a slučajni pronalasci keramike upućuju na postojanje srednjovjekovnog naselja.
Prema postojećim podacima današnji izgled crkve baroknog stila datira iz vremena 1751. godine, kada je izvršena njena obnova. Posljednja obnova crkve uzrokovana je ratnim razaranjem, koje se dogodio 04.09.1991. i 04.05. 1992. godine kada je porušena čitava krovna konstrukcija, zajedno sa zvonikom, u unutrašnjost hrama.
Crkva, jednobrodna građevina s polukružnom oltarskom apsidom, koja je u cjelosti građena od opeke, sačuvana je u svojim izvornim srednjovjekovnim gabaritima. Brod crkve je kvadratnog tlocrta: dužina broda, uključujući vanjske zidove, iznosi 9,51 m – dakle dužina unutrašnjeg prostora iznosi 7.42 m – a širina broda je 8,06 m, odnosno 6,23 m. Dužina oltarskog prostora crkve iznosi 4,11 m. Nepravilnost u gradnji vidljiva je u tlocrtu crkve: zapadni je zid blago skošen, a oltar je više eliptičnog, negoli polukružnog oblika.
Vidljivi ostaci srednjovjekovne građevine:
- Iznad baroknih prozora na južnom zidu broda crkve otkrivena su četiri srednjovjekovna prozora, a na mjestu postojećega južnog portala pronađena je struktura izvornoga, romaničkog portala. U oltaru je otkriven prozor na južnom djelu zida, dok je onaj u istočnoj osi tek pretpostavljen, jer je na njegovom mogućem mjestu naknadno probijen barokni prozorski otvor. Svjetlosni otvori su uski i završavaju polukružnim nadvojem.
- Određenu atipičnost, odnosno rijetkost unutar sačuvane građe predstavlja istaka koja se nalazi iznad ulaznih vrata portala izvorno pravokutnog oblika, unutar koje su se nalazila dva stepenasto uvučena pravokutnikaulaznog otvora te polukružna luneta iznad njih. U portal zidan opekom umetnuta je kamena luneta, izvorno prekrivena freskopisom – otkriveni su tek vrlo oštećeni fragmenti nekadašnjeg freskopisnog portala, i to u donjoj zoni portalne lunete mogu se prepoznati predstave Bogorodice sa Hristom prikazane u poluprofilu, te njihovi oreoli. Likovi su oslikani crvenim i oker pigmentom, a tek u gornjem, gotovo u potpunosti nestalom djelu freske, prisutan je tamnoplavi pigment. Sloj freskopisa pronađen je i unutar bočnih strana/špaleta lunete, no na njemu nije prepoznatljiva figuracija. Čini se da je arhivolt bio ispunjen motivima ornamentalno – dekorativnog karaktera: ornamenti su bili oslikani tamnoplavom linijom na crvenoj podlozi.
- Osim što je oslikan portal, vanjsko oblikovanje pročelja crkve bilo je skromno i jednostavno: svodilo se na južne prozorske otvore i ugaone lezene. Oltarski prostor unutar crkve, bio je bogatije oblikovan: uz prozorske otvore te ugaone lezene, apsidalni zidni plašt bio je prekriven nizom slijepih arkada ili nizom lezena.
- Nisu pronađeni elementi podnožja crkve te se može pretpostaviti da podnožje tada nije bilo ni izvedeno.
- Unutrašnjost crkve oblikovao je brod gotovo kvadratnog oblika, s galerijom na zapadnom zidu. Na osnovu otkrića temelja stupaca što su nosili galeriju, kao i naknadno otklesanog pojačanja južnog zida broda crkve, pretpostavljena su četiri moguća tipa galerije:
1. - što se pružala samo duž zapadnog zida,
2. - celom dužinom broda ( u tom slučaju bi se radilo o dvojnoj crkvi)
3. - potkovičastog tipa
4. - galerije u obliku slova L.
- Oltar je od broda odjeljen trijumfalnim lukom. Zemljanim sondama utvrđeno je naknadno proširenje trijumfalnog luka – izvedeno prilikom barokizacije crkve – te se može samo pretpostaviti da je izvorni trijumfalni luk bio polukružnog oblika. Na bočnim stranama trijumfalnog luka otkriveni su nečitki fragmenti freskopisa, koji su po pigmentu i teksturi žbuke jednaki fragmentima freskopisa u oltaru.
- Na sačuvanim djelovima freskopisa prepoznaje se kompozicija Bogorodice na prestolu s Hristom u naručju koji blagosilja. Bogorodici s lijeve i desne strane prikazani su anđeli, a južno od njih prikazan je, pretpostavlja se, veliki darodavac hrama. Dosadašnji pokušaji oko datiranja fresaka svrstavaju ih u drugu polovinu 13. stoljeća odnosno na prelasku iz 13. u 14. stoljeće, koji su freskopisani u bizantijskom stilu. Na osnovu sačuvanih fragmenata nije moguće rekonstruirati cjelokupni freskopis, kojim je, nesumnjivo, bio oslikan oltar. Na fresci su urezani grafizmi – latinična slova i brojke (vjerojatno godine). Zbog oštećenja freske grafizmi se tek djelomično mogu pročitati: nazire se latinska riječ maneat i nominis te brojke 7 i 8. Analizirajući stilske elemente i dominantne pigmente fragmenta u oltaru i onih u luneti portala iznad ulaznih vrata su istovremeni: odlikuje ih prikazivanje bočnih likova u poluprofilu te upotreba crvenog, oker i plavog pigmenta (nažalost, fragment u luneti portal znatno je oštećen te je nemoguće obaviti daljnje analize ili komparacije). Oltarski dio crkve, prema dosadašnjim spoznajama, bio je freskopisan.
- Ciklus freskopisa u brodu crkve bio je podjeljen unutar kvadratnih polja izvedenih crvenom linijom. Koliko se može razaznati prema sačuvanim fragmentima, pravokutna su polja bila izvedena u dva reda. U donjem redu, idući s lijeva na desno, niže se prikaz arhanđela Mihaila u jednom polju, zatim prikaz zasad nepoznatog lika. U gornjem redu sačuvan je fragment prikaza sv. Georgija koji ubija aždaju, u istom sloju, ispod prikaza sv. Gergija nastavlja se prikaz Bogorodice na prijestolu. U odnosu na ostale freske, prikaz sv. Georgija čini jedinstveni ciklus koji je hiperdimenzioniran. Freskopis na sjevernom zidu broda crkve teško je precizno datirati jer je lošijeg kvaliteta od fresaka u oltaru, a prikazani likovi krajnje su pojednostavljeni, što onemogućuje prepoznavanje nekih jasnih odlika stila. Sama kompozicija oslikanog zida, gdje su likovi svetaca organizirani unutar pravokutnih polja, upućuju na srednjovjekovno bizantijsko zidno slikarstvo gdje su česta pojava.
Dakle, ako se sve dosadašnje spoznaje o romaničkom sloju crkve u Koprivni sažmu u jednu sliku, moguće je načiniti idealnu rekonstrukciju izvornoga izgleda crkve:
- Prvenstveno, to je bila jednostavna građevina skromnog izgleda: dekorativnim elementima naglašavao se oltar – i to nizom slijepih arkada ili lezena – te freskama oslikan južni portal.
- Freskopis je povezivao oltar i trijumfalni luk u jedinstvenu cjelinu i na taj način dijelio prostor oltara od prostora broda crkve.
- Nad brodom crkve protezala se galerija, do koje je vodilo usko stubište na sjevernom zidu.
- Na temelju istraženih radova izvedena je pretpostavka o nišama – mogućim mjestima za sjedenje – izvedenima unutar zidova broda crkve.
- Zapadnim zidom dominirali su otvori sa arkadnim lukovima koji su vjerojatno bili ulaz iz drvene priprate.
